DVB-T vs DVB-T2 – główne różnice
Standardy telewizji cyfrowej pozwalają na nadawanie sygnału telewizyjnego za pośrednictwem różnych technologii. Obecnie wykorzystuje się nadawanie sygnału w standardzie DVB-T. Aktualnie stosowany przez polskich nadawców sygnał telewizji naziemnej pozwala dostarczać wysokiej jakości sygnał HD tylko dla określonej liczby kanałów. W II kwartale 2022 r. ma nastąpić przejście na nowy standard naziemnej telewizji cyfrowej DVB-T2.
Standard DVB-T
DVB-T jest to przede wszystkim standard telewizji cyfrowej. Głównie używany w Europie. Pozwala transmitować dane w formacje MPEG-TS za pomocą modulacji multipleksowanej typu COFDM z prędkością 31 Mbit/s. Standard ten używa również metod umożliwiających korektę błędów sygnału. Modulacje używane w technologii DVB-T to QPSK, 16-QAM i 64-QAM. Stosunek sygnału do szumu wynosi 16,7 dB. Standard ten wykorzystuje również kodowanie dźwięku w technologi Dolby Digital Plus (E-AC-3). Telewizory korzystające z tego rodzaju technologii potrafią prawidłowo generować obraz posiadający wysoką jakość w porównaniu ze standardem telewizji analogowej. DVB-T wytwarza obraz wysokiej rozdzielczości zwany także jako HD. Posiada specjalne moduły pozwalające uzyskać dźwięk wielokanałowy.
W większości telewizorach występuje już wbudowany tuner, dekoder DVB-T także określany jako dekoder STB. Jest to urządzenie, które stosuje się do odbioru sygnału cyfrowego. Sygnał cyfrowy nadawany jest naziemne. Dzięki temu użytkownik jest w stanie odbierać kanały telewizyjne dostępne w standardzie DVB-T.
Nowy Standard DVB-T2
Standard DVB-T2 to poprawiony technologicznie standard DVB-T. Jego najważniejsze zmiany w porównaniu z poprzednim standardem dotyczą przede wszystkim wzrostu dostępności pojemności kanałów o około 30-50 procent. Zwiększony został również obszar propagacji danego sygnału. DVB-T2 ma wyższa efektywność energetyczną, wysoki poziom odporności na różne zakłócenia podczas przesyłania sygnału cyfrowego. Posiada większą klarowność sygnału obrazu telewizyjnego. W DVB-T2 używa się metod korekty błędów takich jak LDPC, BCH. Posiada większą pojemność multipleksu. Szerokość pasma w częstotliwości 8 MHz umożliwia przetworzenie oraz wysłanie sygnału do 40 Mb/s.
Nowy standard DVB-T2 to przede wszystkim możliwość odbioru danych programów z lepszą jakością niż w przypadku technologii DVB-T. W Standardzie DVB-T2 oszczędza się wykorzystanie zasobów częstotliwościowych. W ten sposób można przetworzyć i przesłać więcej kanałów telewizyjnych do odbiorników, które mają dekoder DVB-T2.
Główne różnice pomiędzy standardem DVB-T a DVB-T2
Najważniejsza różnica pomiędzy standardem DVB-T a standardem DVB-T2 jest taka, że DVB-T2 jest lepszym technologicznie standardem, protokołem transmitowania sygnału telewizji naziemnej. Urządzenia pracujące jako odbiorniki, dekodery DVB-T nie są w stanie pracować z nowoczesną technologią DVB-T2, DVB-T2 HEVC, ponieważ jest zbyt duża różnica między tymi standardami. DVB-T2 jest wynikiem ulepszenia technologii DVB-T. Nowoczesny standard ma pojemność kanału rzędu 31 Mbit/s, natomiast DVB-T posiada przepustowość 45 Mbit/s. Nowszy standard deklaruje obsługiwanie modulacji QPSK, 16-QAM, 64-QAM, starszy obsługuje 256-QAM. Korekcja błędów w standardzie DVB-T2 jest lepsza i wydajniejsza. Wykorzystuje się tam technologie LDPC, BCH ciągu algorytmów korekcji błędów.
Standard telewizji naziemnej cyfrowej DVB-T2 z kodekiem HEVC sprawi, że wszystkie kanały będą nadawane w jakości HD.
